MR CHeSTNuTสวัสดี
ตรุษจีนนี้ว่าจะเพิ่มความยุ่งยากให้ชีวิตอีกนิดด้วยการงอก Blog เพิ่มซักอัน
ไม่ใช่ว่ามีเรื่องอะไรให้เขียนมากมาย ตรงกันข้ามเลย เดี๋ยวนี้จะเขียนอะไรรู้สึกมันฝืดมือซะด้วยซ้ำ
ด้วยเชื่อว่าชีวิตมันช่างสั้นและไม่มีอะไรแน่นอน ถ้ามีโอกาสเราควรทำอะไร "เยอะๆ" เข้าไว้
เริ่มด้วยอะไรที่ชอบ ที่ชอบ ก็ไม่เลว
หรือถ้าไม่รู้ว่าชอบอะไร ก็ทำอะไรที่ใกล้มือใกล้ตีนตัวเองก็ยังดี
อะไรที่ชอบของเรา ในที่นี้ขอเรียกว่า "เรื่องคลั่ง"
เรื่องคลั่งของเราคือศิลปะ
ชอบวาดรูปมาตั้งแต่เด็กก็จริงแต่ตอนนี้ไม่ได้ยังชีพด้วยงานศิลปะ
ขีดเขียนไปวันๆ เลื่อนลอย ล่องลอย และบัวลอย (เอ่อ...อยากกิน)
จนวันนึงค้นพบว่าชีวิตด้านการงานของตัวเองมันช่างเรื่อยเปื่อยเฉื่อยแฉะเหลือเกิน
ไม่เคยจริงจังกับอะไร อยู่ไปวันๆ ความฝันก็ไม่มี
อย่างนั้นจะดีเหรอ?
ไม่ดีหรอก...
ว่าแล้วก็หยิบกระดาษ ดินสอ ปากกา พู่กัน จานสี หลอดสี และอื่นๆ ออกมา
นั่งวาดอย่างบ้าคลั่ง สลับกับอาการปวดหลัง
จากกระดาษปอนด์ขนาดโปสการ์ดที่มีภาพวาดสีน้ำห่วยๆ ตามฝีมืออ่อนหัด
มาเป็นกระดาษปอนด์ขนาดโปสการ์ดเท่าเดิมแต่มีภาพวาดสีอะคลิลิกแสบตา
ลองวาดลายด้วยปากกาก็สนุกดีไปอีกแบบ
วาดบนกระดาษปอนด์ชักเบื่อ เปลี่ยนมาวาดลงผ้าใบบ้าง กล่องบ้าง หินบ้าง
เออ...มันสนุกดีนี่นา
รู้ตัวอีกทีในกล่องกระดาษแข็งขนาดย่อมก็มีกระดาษปอนด์ขนาดโปสการ์ดเต็มไปหมด
จะให้มันมานอนเศร้าอยู่ในกล่องก็กระไร
หยิบเข้าเครื่องสแกนแปลงร่างเป็นไฟล์แล้วยัดลง Space อวดชาวบ้านดีกว่า
ประพฤติตนเยี่ยงนี้มาหลายเดือน กระทั่งเพื่อนผู้สู่รู้บ่นว่า "Space แกหนักมาก โหลดนานชิบหาย"
กลับมาคิด คิด สลับกับดู ดู ก็เห็นจะจริงอย่างเพื่อนว่า
Space เราเรื่องพล่ามก็เยอะ รูปก็เยอะ มันช่างแออัดเป็นที่สุด
เห็นควรแล้วว่าต้องทำอะไรซักอย่าง ทำอะไรซักอย่าง
และในวันที่มีเสียงประทัดโหยหวนประกอบกับลมร้อนพัดเข้าทางหน้าบ้าน
Blog ใหม่ของเราก็โผล่พ้นน้ำ
ให้ชื่อมันว่า "CollageCantoAndSoOn"
(อย่าไปหาที่มามันเลย ไว้คิดได้หล่อๆ แล้วค่อยมาบอกอีกที)
พยายามให้เป็น Blog ที่ไม่พล่าม มีไว้อวดงานอย่างเดียวดีกว่านะว่ามั้ย
สุดท้ายนี้ก็...ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ สวัสดี
No comments:
Post a Comment